Over plekken in de stad die waren; plaatsen met een verhaal.
Verloren Vlissings verleden als het nieuwe schoonheidsideaal.
Verdikkeme! Ze zijn er dus tóch nog: van die Vlissingers die tegen de toerist zeggen dat ze beter naar Middelburg kunnen gaan.
Ik sta al klaar -met in mijn hoofd de hele optelsom van al ons moois- als twee fietsers uit Barneveld me vragen waar het centrum is. Ze waren zojuist misleid met uitspraken als: “dat hebben we hier niet, dan moet je naar Middelburg…”
De Barnevelders parkeren hun fiets, want ik vertel: alles is hier op loopafstand. En van die fietsen heb je meer last dan gemak. Het is namelijk marktdag. En bovendien kun je overal ergens gaan zitten. Zoveel leuke terrasjes; Kleine Markt, Oude Markt, Bellamypark… Ik geef ze een plattegrondje mee.
Kees, een Rotterdamse Vlissinger, tref ik op het terras bij de Dighter. “Ik was een ‘blik’, en hiertegenover had je de vrouwen die zich liggend staande konden houden. Doordeweeks moesten we verplicht in uniform, maar ’s weekends… De Vlissingse jongens hadden het niet zo met ons op.” Hij noemt een aantal ‘verboden’ kroegen. Het internaat voor de scheepjongens was om de hoek van het Bellamypark. “We konden ’s weekends op handen en voeten terug.”
De enige echte dichter staat er met zijn rug naar toe, op een hoge sokkel. In de literatuurgeschiedenis wordt beschreven dat Jacobus eeuwig verliefd was. 'Proeven voor het verstand, den smaak en het hart'.
Mijn voorraadje plattegrondjes slinkt. Iedereen die bij mij voet over de hoge drempel zet, zal het horen: de bijzondere en verborgen plekjes in onze binnenstad, de fijne restaurants en terrasjes, de leukste aparte winkeltjes. En het is zo overzichtelijk. Ik citeer hier de meest gehoorde opmerkingen van toeristen die zich wel durven laten verrassen. En dat zijn er ook deze zomer weer veel!
Op hetzelfde terras op het Bellamypark raak ik aan de praat met Edith en Riny uit Zeist. Ze komen al jaren in Zeeland. Hun dochter woont in Middelburg. “Dat is echt een mooie stad, hoor! Maar de echte gezelligheid vinden we hier in Vlissingen. We moeten altijd even de zee zien. En daarna lekker genieten met een wijntje op het Bellamypark!”
Bellamy schreef over de liefde en wijn. In zijn geboortehuis zijn de woorden vereeuwigd:
Liefde en wijn
'k Heb twee bronnen, die de voedsters van mijn jeugdig leven zijn:
'k Leef bij Fillis door de Liefde - op mijn kamer door den Wijn.
Dus, Vlissingers in eigen land: geniet van wat de stad u biedt en zoek dat ergens anders niet! En geef het door aan de gasten die het nog niet ontdekt hebben of zich lieten misleiden.
Wat een leuk verhaal Agnes! Sowieso over het Bellamypark en Vlissingen maar ook over (ome)Kees en de Dighter bij zoon en chef Joris! Heb't gedeeld.
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenVlissingen heeft zoveel te bieden. Soms zijn het juist de mensen die niet van Vlissingen komen, die de ware schoonheid van onze stad zien. 🤎💙
BeantwoordenVerwijderen