AGNES TEKENT & VERTELT ERBIJ… impressies uit
Zeeuws-Vlaanderen
Door Agnes den Hartogh
Waar ben ik: Cadzand-Bad,
Boulevard de Wielingen, bij het voormalige restaurant Cadzandria
Wat zie ik: bouwactiviteiten
Wat zie ik: bouwactiviteiten
“…en daar zaten we dan
tot vier uur ‘s nachts!”
Komaan, ik heb zin in een ingewikkelde tekening. Ik ben in
Cadzand-Bad, dus dat treft. Want als ik mijn tekenaarsoog loslaat op
ingewikkelde onderwerpen kom ik hier helemaal tot onrust: steigers, hekken,
afzettingen, stapels bouwmaterialen. Het schijnt dat dat
hier al geruime tijd aan de hand is, gezien de vele grote en nieuwe panden die
ik aantref. Een eclectisch kleurenspel met invloeden uit verschillende
bouwstijlen. Wat zullen de Cesantenaren er van vinden? Ik durf het niet te vragen…
Tussen blubbersporen hoor ik een jonge vrouw tegen haar
dochtertje praten, omhoogwijzend. “Kijk,
daar heeft mamma vroeger gewerkt! Alles is veranderd!”
Halverwege de jaren 90 kwam Esther voor het eerst naar
Cadzand. Vanuit het verre Noord-Groningen. Een horeca-uitzendbureau uit de stad
had haar gevraagd of ze seizoenswerk in Zeeland wilde doen. “Ik weet nog dat ik met mijn ouders op de
kaart keek en Cadzand-Bad aanwees. Mijn vader zei: ga je dáár helemaal naar toe?” De reis met
de trein vanuit het noordelijkste puntje naar Vlissingen duurde ruim een halve
dag, en aan de overkant van het veer stond iemand van restaurant Cadzandria
haar op te wachten. Esther sliep in dat jaar op de camping de Zwinhoeve in
Retranchement. Overdag was het wafels en wafels bakken. En pannenkoeken. En het
was altijd druk. En na het werk was het tot ver in de nacht feesten bij Hotel
de Schelde. In de jaren erna kwam Esther
in de zomermaanden terug om wafels te bakken en verbleef ze bij een van de
eigenaressen van het restaurant.
Ook zij is verbaasd over de enorme ontwikkelingen. Terwijl
de kinderen in Zeeuws-Vlaanderen al weer naar school gaan, hebben ze in het
noorden deze week herfstvakantie. Esther is met haar gezin een midweek in de
buurt en ‘moet’ natuurlijk even terug naar Cadzand-Bad, waar zoveel
herinneringen liggen. Dochtertje Elaine wordt een beetje ongeduldig. Haar is
een wafel beloofd. Zoals mamma ze destijds bakte, zijn ze tussen de sterren,
sjiek en trendy bijna niet meer te vinden. Zo ingewikkeld kan het toch niet
zijn?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten