maandag 23 oktober 2017

deel 5 van de 10 verhaaltjes over de kruisbestuiving Vlissingen-Italie


Sinds we aan de Boulevard zijn aangespoeld, tikt het carillon van de Sint Jacobskerk ons regelmatig op de vingers. Soms met een klokslag teveel, in onze beleving. "Is het al zo laat?" In het onregelmatig optredende melodieuze klokgelui denk ik soms oude popsongs te horen. Dus tijd om iets bijzonders te gaan beleven: een nieuwjaarsconcert waarin de muzikanten van Koninklijke Harmonie Ons Genoegen optreden met de jongens van de Hobbyisten. We horen nu de kerk niet van buiten, maar van binnen. Hoe mooi!

In mijn Italiaanse omgeving hebben sommige huizen een eigen kapelletje. De panden zijn meestal al eeuwen familiebezit en die kapelletjes en nisjes gaan al die eeuwen mee. Op het landgoed van Annarita staat zelfs een heus kerkje, een paar bankjes en plek voor een stuk of twintig bezoekers. Annarita vindt het fijn  om af en toe wat muzikanten en een select gezelschap uit te nodigen, waar we dankbare gasten zijn. Ook bijzonder.

Mijn atelier bevindt zich naast de oude kerk van Casamaggiore. Zo’n zes, zeven keer per jaar verzorgt regiopastoor Don Piero een gelegenheidsdienst en dan is het vooral een social event waar ik iedereen uit het dorp tezamen zie. Omdat de oude kerk verder niet wordt gebruikt, heb ik er een aantal keren exposities en een concert mogen organiseren.  Gabriele Putzulu speelde de sterren van de hemel op zijn klassieke gitaar. Dezelfde Gabriele kwam ik een maand later tegen op een ander feest waar hij het hele repertoire van de Red Hot Chili Peppers wegkraste.

Kortom, hoe bijzondere locaties en bijzonder talent samensmelten…



Geen opmerkingen:

Een reactie posten