Deze maand hebben we te maken met een ongenode gast. Het is niet iemand met een rolkoffertje, die op de boulevard zich door de lentebries laat meedeinen. Het is niet dat stel dat tijdens het paasweekend met de fiets vanaf de camping een bezoekje aan onze stad brengt. En laat staan dat het een Duitser of een Belg is… Onze ongenode gast houdt ze bij de grensovergang al tegen.
Terwijl de binnenstad zich deze dagen –de zon is niet bang om zich in het openbaar te vertonen- klaar zou moeten maken voor hordes gasten, is het stil op straat. Gewijzigde openingstijden veranderen in gesloten. En onze winkeliers en horeca-ondernemers weten wat gesloten betekent.
Ondertussen verandert onze ongenode gast in een monster dat de hele wereld de afgrond in jaagt. Het is echter te laat om hem weg te sturen, zelfs uit Vlissingen. Hij heeft zich onzichtbaar genesteld in ons toekomstperspectief en laat ons balanceren op losse draadjes van angst, verdriet en wanhoop.
En toch worden op digitale en minimale afstanden van anderhalve meter koortsloos koppen bij elkaar gestoken. Want we laten we ons in Vlissingen niet zo gemakkelijk uit het veld slaan. Luctor en Emergo staan aan de horizon al te zwaaien; nee, ze steken hun duimen omhoog! De ondernemers van Vlissingen figureren in een film en zijn de helden die proberen onze ongenode gast te verslaan, te overwinnen.
Dennis is een van de hoofdrolspelers in de movie die de binnenstad van Vlissingen boven water gaat houden. Zijn branche is momenteel onmisbaar. Onze ongenode gast dwingt ons tot fikse maatregelen. Werknemers moeten het thuis doen. Maar lukt dat met zo’n trage internetlijn? Is mijn Windows-versie compatibel met het programma dat ik van de zaak moet draaien. Heb je nog een pak printpapier, want de kinderen moeten het huiswerk overmorgen inleveren, de printer maakt overuren. Ja, ook wat cartridges! Oh, die heb je niet meer? Wanneer komen ze? Oja, bij nader inzien zijn onze games ook wel erg verouderd. Ik moet nu echt heel dringend een nieuwe laptop, anders loop ik vast, nu ik alles thuis moet doen. En echt, Dennis, hoe meer geheugen, hoe beter. Graag ook nog een paar van die terra-externen erbij. Muis, muis. Met steeds die kinderen thuis! Weer een muis kapot!
De ongenode gast maakt ons kapot.
Maar de strijd gaat door. De realiteit ook. In fictie kunnen we ons verlangen kwijt. En blijven we ons projecteren op een nieuwe wereld waarin de onzichtbare ongenode gast zich niet meer laat zien.
Afgelopen weekend was ik getuige van the making van een promotiefilm over de Vlissingse binnenstad, geïnitieerd door het onlangs gelanceerde platform INVLISSINGEN (http://invlissingen.nl/) in samenwerking met de VOC. Ondernemers in de rol van Luctor en Emergo, vol vertrouwen en power. We kunnen onze ongenode gast voorlopig niet negeren, maar dat geldt ook voor deze clip: binnenkort zult u ‘m overal op de social-media-kanalen tegenkomen en dit weekend bij Omroep Zeeland.
Blijf allen gezond en lief voor elkaar! En probeer zoveel mogelijk onze lokale ondernemers te steunen, in wat voor vorm dan ook! Totdat de echte gasten onze stad weer bezoeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten