MONDRIAAN

dinsdag 14 maart  2017
16.00 UUR

RUYTER

van: Vlissingen

naar: Breskens

82 x 12 x 5 (draft) m

DREDGER

Vader der Vlissinger Vaderen loopt bijna onder water. De Ruyter komt langs. Slechts een fractie van het schip krabbelt aan het oppervlak van de Westerschelde. De rest is diep gezonken. Moddervet. Mudjevol.

Ik moet iets bekennen. Vorige week vroeg ik me af waar ik aan begonnen was. Iedere dag een voorbijkomend schip tekenen... En vandaag ben ik nog niet eens op de helft! Eigenlijk is het tekenen van schepen helemaal niet zo bevredigend. Het zijn vaak logge dingen die moeten functioneren binnen de dimensies van hun formaat. Hoogte x lengte x breedte. Vanuit mijn tekenpositie ogen ze als gladgeschoren of gladgeschuurde zeebeesten. En dan de kleuren! Foei. Ik gebruik in dit project slechts de primairen. Rood, blauw, geel.... Ik ontving vandaag een reacie van Willem op de tekening van gisteren : "Beetje Mondriaan(kleuren). Of doe ik je nu tekort?"

Nee, Willem. Jij doet me niet tekort. Misschien doe ik mezelf tekort met dit onderwerp. Het zijn inderdaad vaak Mondriaankleuren. Ik haal mijn vreugde uit die luchten en het water die nooit hetzelfde zijn. Ze contrasteren fantastisch met dat gladde, felgekleurde staal. In die luchten kun je nog wat emotie en fantasie kwijt... En ja: de schepen ogen als de enige kleurtjes uit een goedkoop potlodendoosje.

Toch ben ik er de afgelopen dagen weer van gaan houden: de anatomie van de schepen. Ruyter is een baggeraar. En hij lag vanmiddag werkelijk helemaal vol met slib van de bodem hier ergens in de buurt. Benieuwd wat ze daar in Breskens mee gaan doen. In ieder geval is Ruyter vrolijk gekleurd. Who's afrais of red, yellow and blue?

Ik niet.