Het verhaal bij de tekening van vandaag:
waar ben ik: in de studio van Omroep Zeeland,
Kanaalstraat 64, Oost-Souburg
wat zie ik: heel veel beeldschermen, microfoons,
hoofdtelefoons, snoeren: en temidden van deze geometrische compositie een brok
energie in het rood, dat alle kanten op beweegt. Het is Remco!
Woensdag 16 november 2016
-langs bij Remco-
“Bijna twee jaar na de
fatale brand die de kerk in Hoek verwoestte, is het nieuwe kerkgebouw klaar. Op
vrijdag 9 december is de officiƫle opening, met in het weekend een open dag en
speciale kerkdienst”
Ik dacht dat ik een leuk vak had; dat van Remco is zoniet
nog leuker. Je moet er alleen verrekte vroeg voor je bed uit komen. Rond 03.30
uur (koekoek, in de nacht wel te verstaan) bereidt hij zich iedere morgen voor
op de dagelijkse radio-uitzending Zeeland wordt wakker. Hij is dan de enige in
het onderkomen van Omroep Zeeland, het voormalige gemeentehuis van
Oost-Souburg. “En als ik dan tegen half tien klaar ben en het pand verlaat, zie
ik soms de eerste levende wezens… En dan heb ik dus al –tig verschillende
mensen aan de lijn gehad, he?”
Remco heeft in zijn programma een vast item: Vroege Beller.
Als je voor deze eenmalige functie in aanmerking komt, belt Remco je rond 05.45
uur. Het betreffende interview wordt een klein uurtje later uitgezonden. Remco
wil mij vroeg bellen. Om te praten over mijn project November = Vlisdingen. Tsja, da’s wel heel vroeg… Het past niet echt in mijn semi-artistieke-danwel-professionele-dag-nachtpatroon.
Maar ik laat me niet kennen! Ik vraag Remco of ik het een leuk idee is als ik
langskom. In plaats van bellen. Neem ik mijn schetsboek mee en heb ik meteen de
tekening van de dag te pakken. Remco vindt het helemaal geweldig.
Dus daar zit ik dan. De vijf is nog in de klok. Een kopje
thee. Remco rent heen en weer. Die klok, o o die alom aanwezige klok… Het is
bijna 6 uur en na de algemene nieuwsuitzending neemt Remco de regie: De kerk in
Hoek wordt op 9 december feestelijk heropend. Als je D'hondt, Teirlynck,
Vaillant of Wever heet, moet je je melden op de universiteit in Leuven; via DNA-onderzoek zou je mogelijk verwant zijn
aan een mysterieus skelet.
Hallo Zeeland! Ik ben wakker!
Hallo Zeeland! Ik ben wakker!
Met grote bewondering aanschouw ik een feilloze logistiek in
die strijd tegen de klok. Iedere tikkende seconde wordt benut. Remco doet dit
ochtendprogramma al 11 jaar. En het is er –met de nieuwe social media- niet
minder druk door geworden. Er wordt tussendoor wat heen en weer getweet, Remco
beantwoordt via de mail vragen van luisteraars, rent af en toe naar een andere ruimte waar
de printer staat. Nieuwe fileberichten, de weerman. Ho, even wachten, de leraar
van een basisschool staat in de telefonische wacht. Ojee, een lange file op de
Ring Antwerpen, wacht! Even nog een printje halen. Ik hoor twee montages door
elkaar, maar dat hoort de luisteraar gelukkig niet.
En in deze ochtendhectiek maak ik een klein schetsje. Er is
zelfs tussendoor nog tijd om met elkaar te kletsen. Ik begrijp absoluut waarom
hij zo intens van dit werk geniet: het is zo afwisselend en zo communicatief. Ik
ben helemaal verbaasd hoeveel luisteraars er op dit vroege uur al actief zijn. Ik
krijg ondertussen een appje van mijn nichtje Indy in Uithuizermeeden (dat is
pas ver weg: Noord-Groningen) dat ze mij op de televisie heeft gehoord. In alle
uithoeken kun je dus Omroep Zeeland ontvangen. En buiten de uitzendtijden hoor
je de radioprogramma’s.
Ik heb het ontzettend naar zijn zin en geniet van alles wat
ik zie en hoor. Heerlijk om geestverwanten te zien handelen; mensen met heel
veel energie. We hebben leuke interviews en ik heb werkelijk geen moment spijt
dat mijn wekker vanochtend iets na vijven brulde. Van Remco mag ik de hele
uitzending blijven, hoor! Maar ik heb vandaag een druk programma…. Ik beloof
hem een uitgewerkte tekening, een impressie van deze momenten. “En als ik een
keer weer aan de overkant ben en langs Hoek rijd, zal ik altijd denken aan die
afgebrande kerk die 9 december wordt heropend,” grap ik. Ik meen het echt. Zo
werkt dat bij mij. Momenten, herinneringen en gegevens zijn onlosmakelijk
verbonden.
Dank Remco, want je hebt speciaal voor mij ook nog Pride van
U2 gedraaid!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten